"Kwiaty Boga. Prawdziwe historie"

Wybór: Małgorzata Kotwica
Wyd.: Dreams
Gatunek: Literatura faktu
Ocena: 4/5

„Kwiaty Boga. Prawdziwe historie.” to autobiografie kobiet, które by móc iść przez życie, były zmuszone przeskakiwać kłody, rzucane im nieustannie przez los. Tyle wystarczyło bym poczuła się zachęcona do jej kupna. Polecił mi ją pan w jednym ze stoisk na Świątecznych Targach Książki w Rzeszowie. Będąc tam szukałam (oprócz książek o tematyce Bożonarodzeniowej) lektur o prawdziwym, szczerym życiu, które nie zawsze jest usłane płatkami róż.

Ten tom, a właściwie chciałoby się powiedzieć  tomik, jest jednym z najkrótszych egzemplarzy jakie było mi dane czytać w ostatnich miesiącach a może nawet latach

i w zasadzie to jest jego podstawową wadą! Tak, dobrze czytacie! Wyobraźcie sobie kilkanaście historii, kilkanaście samotnych kobiet, które dramatyczną (i zbawienną) historię swojego życia muszą zawrzeć w kilku stronach. To nie jest w ogóle możliwe. Czytając miałam wrażenie, że zostały one mocno skrócone, co więcej spłycone! Nasze bohaterki, by trzymać się meritum sprawy skupiały się na suchych faktach, co jedynie ujmowało tym opowieściom. Absolutnie nie chcę tu nic narzucić tym dziewczynom, wręcz odwrotnie – spisanie ich losu zasługiwało na więcej niż 2, 3 strony.  

Sprawdzając opinię na lubimyczytac.pl większość osób pisała o książce, że jest poruszająca i zgodzę się, ale jedynie po części. Jak pisałam wyżej bohaterki skupiały się na chronologii wydarzeń a ja oczekiwałam czegoś więcej – emocji – ich emocji. Same w sobie opowieści o nałogach, o gwałtach, agresji, patologicznych skłonnościach są poruszające, ale brakowało mi ich subiektywnych odczuć. Tego jak się czuły, jakie uczucia nimi targały, czy nie winiły za wszystkie tragedie Boga, czy nie chciały zatopić się pod powierzchnią ziemi. Musicie przyznać, że te aspekty dodałyby wiele atrybutów ich historiom i nie wywołałyby lekkich drgań a prawdziwe trzęsienie ziemi!

Nie zniechęcajcie się jednak moimi słowami, bo nie piszę tego, by kogokolwiek odstraszyć od tych opowieści. „Kwiaty Boga” to lektura, po którą warto sięgnąć. Zapoznać się z opowieściami kobiet, którym nie poszczęściło się w życiu. Zesłano na nie potomstwo, które często ratowało ich od zguby. Mimo powszechnej, nieprzychylnej opinii społeczeństwa to właśnie w swoich dzieciach dopatrywały się wybawienia, chcąc dać im wszystko to, czego one same nie miały.

Myśląc o tych kobietach – jednej innej od drugiej – targają mną różne emocje, których nawet nie potrafię ubrać w słowa. Jedno jest pewne – nigdy nie wiemy, co czeka nas w życiu. Jaki los nam zgotuje Opatrzność, więc wniosek nasuwa się sam – cieszmy się chwilą, bo nie mamy takiej wiedzy czy ona potrwa wiecznie. Jest to zmartwienie i pocieszenie w jednym.