"W ogniu namiętności" - Sylvia Day

Autorka: Sylvia Day

Gatunek: Literatura obyczajowa i romans

Wyd.: Akurat

Ocena: 3/5

„W ogniu namiętności” jest tym rodzajem literatury, po który sięgam bardzo rzadko, bo nie oszukujmy się – nie są to powieści wysokiego polotu a o obecność jakiejkolwiek fabuły też ciężko je osądzić. Jej autorką jest Sylvia Day i jak się okazuje jej twórczość schodzi jak ciepłe bułeczki. Hmm, czy mnie to dziwi? Nie wiem. Jest to na pewno literatura kobieca, więc jeśli ktoś namiętnie takie powieści czyta na pewno twórczość Day przypadnie do gustu. Choć z drugiej strony wcale nie twierdzę, że ta książka mi się nie podobała!

„W ogniu namiętności” jest podzielone na cztery opowiadania o czterech kobietach: Rachel,  Layli, Any i Darcy. Tutaj pojawił się pierwszy problem, ponieważ nie do końca przepadam za opowiadaniami. Lubię ciągłość wątku i nie znoszę, kiedy nie wiem co dzieje się w życiu bohaterów, do których przyzwyczajam się na samym początku powieści. Przebolałam jednak to. Druga niedogodność pojawiła się w charakterach dziewczyn. Wszystkie były biednymi istotkami, które potrzebowały ochronnego skrzydła swojego faceta – bohatera. Drażniło mnie niesamowicie, że każdy z ich ukochanych był duży, umięśniony i silny. Dodatkowo wszyscy czterej pracowali jako tajniacy/policjanci/detektywi. Nie przepadam za tym typem bohaterów, ponieważ zazwyczaj są oni przedstawieni jako idealni, piękni, odważni i kochający. Nasuwa mi się myśl czy ktoś, kto jest zwyczajny – ma wady i zalety nie jest w stanie kochać namiętnie i gorąco?

Książka opowiada o kobietach, które są na takim etapie swojego życia, iż samotność mocno im doskwiera. W mniejszym lub większym zbiegu okoliczności pojawia się ich ukochany sprzed lat, który ni z tego ni z owego, w trakcie rozmowy o pogodzie, proponuje seks, biorąc za pewnik zgodę drugiej strony. Muszę jednak przyznać i gdybym mogła – zasugerowałabym autorce podjęcia sił w kryminałach, gdyż ostatni wątek (pomijając ten miłosny) był tym najdłuższym i najciekawszym jednocześnie. Opowiadał o miejscowych podpaleniach. Poszukiwaniu sprawcy. Sylvia Day bardzo sprawnie, spójnie i ciekawie przedstawiła cały etap śledztwa. Wplątała w to kilka pikantnych intryg, które mocno podrasowały fabułę opowiadania. Akcja była zwarta i intrygująca. Ciężko było odgadnąć, w którą stronę zmierza ta historia i jakie będzie zakończenie tej sprawy!

Nie odradzam „W ogniu namiętności”, ponieważ oderwałam przy niej myśli, od prywatnego niepowodzenia, które miało miejsce podczas jej czytania.  Jedyne co mogę powiedzieć, by brać to na dystans i nie zgłębiać się nad lekturą zbyt długo. Odhaczyć guilty pleasure  i powrócić do czegoś, co przyniesie nam więcej korzyści! Uważam, że nie była to najgorsza książka jaką kiedykolwiek przeczytałam, miło spędziłam przy niej czas, ale ma ona naprawdę długą drogę, by móc nazwać ją świetną lekturą!