Remigiusz Mróz - "Kasacja"

Autor: Remigiusz Mróz

Wyd.: Czwarta Strona

Gatunek: kryminał

Ocena: 5/5

Zdaję sobie sprawę jak w ostatnich latach urosła popularność twórczości Remigiusza Mroza i czytając te wszystkie pochlebne opinie trochę nie chciało mi się w nie wierzyć. Dopatrywałam się jakiegoś spisku lub dobrego marketingu, jednak w końcu dałam się nakłonić, aby po dzieło Mroza sięgnąć i jeśli mam być szczera, to żałuję tego czasu, który straciłam mogąc być już na którymś z kolei tomie a nie dopiero na pierwszym. Choć z drugiej strony patrząc, tyle dobrego jeszcze przede mną. :D Przejdźmy jednak do meritum, czyli do „Kasacji”

Jestem pewna, że wielu z Was Kordiana Oryńskiego, zwanego poniżej Zordonem i Joannę Chyłkę zna doskonale a historia Piotra Langera nie jest Wam obca. Pozwólcie, że jednak w kilku zdaniach nakreślę fabułę tego thrillera prawniczego, dla tych, którym treść książki jest nieznana.

Aplikant Oryński już pierwszego dnia przekonuje się na własnej skórze, że praca w korporacji nie jest niczym łatwym ani przyjemnym, nie wspominając już o roli aplikanta jaką ma w kancelarii Żelazny &  McVay objąć, którego patronką zostaje najbardziej nietuzinkowa pani mecenas całej korporacji.  Młody prawnik w zawrotnym tempie zostaje wciągnięty w sprawę morderstwa ze szczególnym okrucieństwem. Przypadek wydaje się być o wiele bardziej skomplikowany niż zwyczajne, dotychczasowe procesy mordujących i gwałcących zwyrodnialców. Naszemu duetowi sprawa śmierdzi na kilometr i choć sam klient milczy, adwokaci zaczynają wierzyć w jego niewinność. Angażują się w nią w stu procentach jednak na drodze spotyka ich wiele niepowodzeń a szczególnie Kordiana, który o mały włos a zaangażowania w sprawę nie przypłaca życiem.

 Muszę przyznać, że nie wiedziałam czego mam się spodziewać po thrillerze prawnym, gdyż nie miałam w zwyczaju czytywać ich zbyt wiele a jeśli już to w żaden sposób nie powalały mnie na kolana. W tym przypadku było zupełnie inaczej. Akcja jest wartka, żywiołowa. Nie ma czasu na nudę. Autor wiedzą prawniczą operuje na tyle sprawnie, że czytelnik pochłania stronę za stroną, nie będąc świadomym, że pochłania ją bez  najmniejszych oporów. Muszę też przyznać, że zakończenie rozwaliło mnie na łopatki. Nawet w najśmielszych snach nie przewidziałabym ostatnich rozdziałów książki. Mróz stopniowo dozuje nam nowe informacje, jednocześnie nigdy nie wyjawiając zbyt dużo. Autor słowo po słowie, zdanie po zdaniu, rozdział po rozdziale pozostawia niedosyt w czytelniku, który nie pozwala mu na długo odejść od lektury.

Myślę, że nie jestem jedyną osobą, niejednokrotnie przyklaskującej Chyłce, która w moim mniemaniu na długo zostanie osobowością roku! Twarda, nieugięta, stanowcza i pewna siebie, choć w kryzysowych momentach dało się odczuć czuwający gdzieś na głębi jej duszy strach i kobiecą wrażliwość.  Nie chcę zbyt wiele zdradzać, aczkolwiek cieszę się, że rzeczy, które przypuszczałam, że się wydarzą, nigdy nie miały miejsca. Powieść do ostatniej chwili zaskakiwała i choć próbowałam ją podejść z każdej strony, nie przejrzałam strategii Mroza. Wracając do Joanny, wielokrotnie uśmiałam się z jej przytyków w stronę Zordona, którego niezdarne początki w kancelarii były bardzo urocze. Raczkował jak niemowlaczek a Chyłka deptała go jak złośliwego karalucha. Były to jednak na tyle urocze, że nie zaprzepaściło rodzącego się między nimi… hm, uczucia to chyba jak na początek zbyt wiele do powiedzenia, ale na pewno można tu mówić o wzajemnym pociąganiu się, elektryzujących spojrzeniach i wzajemnej, choć skrywanej, trosce o siebie.

Chyłka i Zordon to ogień i woda. Nie myśląc nawet o nich w kontekście pary, na co zbytnio Mróz nie daje nam nadziei, są oni duetem idealnym. Uzupełniają się, ich pomysły w połączeniu przynoszą niespodziewane efekty. Wybaczam już Kordianowi tę początkową niezdarność, choć wątpię, by jego patronka wybaczyła mu niemęskość w wyborach dań niemięsnych. :D

Co do samej historii Langera, morderstw, rozpraw i tytułowej kasacji  - pomysł genialny, dobrze przemyślany i jeszcze lepiej napisany. Naprawdę nie można się do niczego przyczepić. Zwroty akcji, ciągle niedomówienia, potknięcia, złe decyzje, strach o własne i bliskich życie a w końcu szok, niedowierzanie i chęć zemsty. Te uczucia doznaje każdy bohater „Kasacji” i muszę przyznać, że fabuła dostarcza wszystkiego, czego czytelnik od thrillera prawniczego mógłby oczekiwać. Zacieram ręce przed drugim tomem, tymczasem dajcie mi koniecznie znać w komentarzach czy czytaliście Mroza i czy macie jakiś ulubiony tytuł tego autora.