"Niczyj. Prawdziwe oblicza bezdomności." - Ewelina Rubinstein

Autor: Ewelina Rubinstein

Wyd.: Psychoskok

Gatunek: Literatura faktu

Ocena: 5/5

Przyznaję, że napisanie ten recenzji sprawiło mi dużo kłopotu i po raz kolejny już rozpoczynam ją od nowa. Zamiast recenzować książkę, styl pani Eweliny Rubinstein, zaczynałam filozofować o tym jak w życiu wszystko może łatwo przeminąć. Ale czy tak właśnie nie jest? 

Całość to rozmowy z bezdomnymi z kilku województw w Polsce. Niektórzy z nich są tacy jak ich sobie wyobrażałam dotychczas, czyli tułający się po mieście pijaczki. Jednak każdy z nich ma za sobą pewną historię, co nie czyni ich gorszymi ludźmi. To właśnie ona doprowadziła ich do miejsca, w którym się aktualnie znajdują. Ten człowiek, jeden i drugi, bezdomności nie wybrał – sięgnął po alkohol, narkotyki, stracił pracę lub żonę, poszedł nie tą drogą, ale nigdy nie pomyślałby, że jego domem zostanie ulica! Przykre jest myśleć, że czasem wystarczy jedno potknięcie, by spaść na same dno i nie móc się od niego odbić! A najgorsze jest, gdy w momencie upadku nie ma nikogo, by podać nam pomocną dłoń. Trzeba być bardzo słabym, by nie umieć podołać takiej sytuacji, ale trzeba być twardym jednocześnie, by przetrwać bez dachu nad głową.

Smutno mi na myśl o tych ludziach. Szczególnie żal tych, którym świat rozsypał się, bo zawiódł pracodawca, bo przyszła choroba, bo państwo nie wyciągnęło ręki do człowieka w potrzebie. A teraz , ten człowiek, ten bezdomny w cuchnących ciuchach nie ufa władzy, systemowi, nie ufa ludziom, nie ufa nawet sobie. Jest bezbronny. Czuje się poniżony i ma niskie poczucie własnej wartości. A jedynymi powodami do radości jest kolejna otwarta puszka z piwem lub sucha bułka! Luksusem jest prysznic czy czyste odzienie! A dla kobiet, powodem do świętowania jest zdobycie podstawowych artykułów do higieny intymnej.  W dzisiejszych czasach to naprawdę oburzające!

Dla mnie była to naprawdę mocna książka. Poruszyła mój system wartości aż po same fundamenty. Zaczęłam się więcej zastanawiać nad tym, co naprawdę ważne. Jedno jest pewne – „Niczyj” to nie tylko wywiad z osobami bez domu, bez rodziny, bez przyjaciół, to dowód na to, że w życiu może skończyć się wszystko: władza, pieniądze, miłość, kontrola nad nałogiem i wiele innych. Ta książka utkwi mi w pamięci na  bardzo długi czas. „Poznałam” w niej wielu ludzi, niektórych polubiłam za ich charakterność, system wartości i trzeźwość myślenia ( dosłownie i w przenośni). Nie mogę powiedzieć, że zgodzę się z każdą wypowiedzianą opinią i że mogę się podpisać pod wszystkim, co padło z ust tych bezdomnych osób. Przykładowo, w niektórych przypadkach odczuwałam wrażenie, że ktoś przez wzgląd na swoją dumę, wolał zamarznąć, zamiast walczyć o swój los i o swoje życie, udając się np. do schroniska dla bezdomnych czy biorąc udział w projektach resocjalizacyjnych dla bezdomnych. Pozostawię to jednak Waszej ocenie.

Polecam pozycję, którą wydała pani Rubinstein i nie zawaham się tego powtórzyć. Jest to bardzo ważna lektura – sentymentalna, melancholijna, odsłaniająca życie od tej gorzkiej strony. Cieszę się, że miałam okazję wygrać ją u Subiektywnie o książkach, bo najprawdopodobniej sama nie zdecydowałabym się jej przeczytać. Obawiałabym się, że tematyka mnie przytłoczy, a książka jest napisana bardzo lekko. Pomimo tak poważnego tematu, swoboda, z jaką autorka dyskutowała ze swoimi rozmówcami sprawił, że nawet nie zorientowałam się jak o północy dobrnęłam do ostatniej strony. Jeśli czytaliście koniecznie napiszcie mi swoje przemyślenia a jeśli nie, to nie traćcie czasu i zabierajcie się za tę lekturę! :)