Kto się czubi, ten się lubi, czyli "Wredne Igraszki" :D

Autor: Sally Thorne

Wyd.: Rebis

Gatunek:

Ocena: 4,5/5

Sally Thorne dotychczas była mi nieznaną pisarką. W sieci również nie znalazłam wiele książek jej autorstwa, nie mówiąc już o ich polskich tłumaczeniach. Jednak „Wredne igraszki” przyciągnęły mnie do siebie ciekawą okładką, tytułem i może małą, ale taką maluteńką tęsknotą za lekkim, ale namiętnym i ciekawym romansem.

W książce poznajemy dwójkę asystentów Lucy Hutton i Joshua Templemana, między którymi iskry nienawiści podgrzewają temperaturę pomieszczenia, w którym ta dwójka przebywa każdego dnia. Być może jedyną rzeczą, która mnie w tej powieści uwierała była oczywistość, że ta dwójka parą wrogów nie pozostanie. Nie odebrało mi to jednak przyjemności w czytaniu.

Gry i walki, które toczyły się między tą dwójką były chwilami zadziwiające a chwilami przekomiczne. Josh był poważnym mężczyzną, który szanował przestrzeń wokół siebie, Lucy natomiast to kobieta, która żyła pracą a właściwie to ona była jej życiem. Ukrywała samotność pod przykrywką kobiety pracującej, jednak to właśnie znienawidzony partner zawsze potrafił uderzyć w najczulsze punkty i wydawać, by się mogło, że chwilami wiedział o niej więcej niż ona sama. Oboje przez długi czas przywdziewali maski, byleby nie odkryć prawdziwych uczuć. Chowali swoje wrażliwe, zranione i samotne dusze, by nie musieć znów cierpieć. Przełomowym momentem dla tych dwojga okazał się ogłoszony konkurs na stanowisko, na którym mogło usiąść tylko jedno z nich. Spięcia, zgrzyty między nimi prowadziły nie tylko do łez i wzrastającego napięcia, ale również do tego, że Josh i Lucy zaczęli ze sobą rozmawiać – najpierw przez zaciśnięte zęby, potem przez zamglone oczy a na końcu były to już rozmowy ich serc. Hutton i Templeman to najdziwniejsza, najśmieszniejsza para, jaką miałam okazję w ostatnim czasie poznać. Nie pamiętam jednak tak świetnie dobranych do siebie postaci. Myślę, że gdyby istnieli naprawdę ich związek miałby szansę przetrwać. 

„Wredne igraszki” to nie jest książka, dla kogoś, kto szuka głębszej, niosącej wiele morałów powieści czy romantycznej historii o miłości. Jest to lekka książka, zabawna. Pokazująca, że ludzie w obawie przed zranieniem potrafią być bardzo zamknięci na rodzące się w nich uczucie. Pełna komicznych sytuacji, ale i takich, które pokazywały naszych bohaterów od ich prawdziwej strony – tęskniącej do uczucia, gorącej miłości.

Polecam dla tych, którzy poszukują swoich guilty pleasure. Idealny tytuł przy którym można się wyluzować, pośmiać i zaprzyjaźnić z bohaterami. Świetnie sprawdzi się na podróż lub na wakacje. Jeśli już ją czytaliście, koniecznie napiszcie mi czy przypadła Wam do gustu.