Top 3 książki 2018 roku oraz jeden niewypał.

Zdaję sobie sprawę, że dość późno zabrałam się za książkowe posumowanie 2018 roku, ale nie od razu wpadłam na ten pomysł. Wpisy tego typu bardzo rzadko pojawiają się na moim blogu i stąd nie mam zwyczaju, by je pisać.

Jako że ciężko było mi wybrać jedną książkę, która byłaby stuprocentowym number one, zdecydowałam, że podzielę rok na trzy kategorie. Zanim przejdziemy do meritum, wspomnę, że kolejność tytułów jest przypadkowa. Zapraszam do lektury.

Książka o lekkiej tematyce – ”29”

Nie jest to wybitna literatura, ale o to w tej kategorii chodzi. W końcu nie nadałam jej takiej nazwy bez powodu.  Wiadomo, że prawie każdy musi od czasu do czasu sięgnąć po pozycję, która zrelaksuje nasz umysł i przygotuje na cięższe i poważniejsze lektury. „29” wybrałam jako najlepszą z tej dziedziny, ponieważ czytało się ją lekko, przyjemnie oraz szybko, ale co najważniejsze, autorka nie pozbawiła nas okazji do refleksji nad własnym życie. Po bardziej szczegółowy opis zapraszam -> TU.

Książka o tematyce życiowej – „Cienie w czasie”

„Cienie w czasie” to bardzo prawdziwa historia i choć jestem pewna, że spośród wszystkich przeczytanych pozycji w 2018 roku, znalazłabym równie dobre jak ta, to klimat dawnej Barcelony, bohaterowie oraz styl autorki urzekły mnie na tyle, że nie mogłam jej nie wybrać jako najlepszej książki w tej kategorii. Jeśli jeszcze  nie zapoznaliście się z moją recenzją, to zachęcam, by nadrobić straty (link).

Książka thriller / kryminał – „Lokatorka”

Przypominając sobie tytuły z ubiegłych 12 miesięcy przeczytałam recenzję „Lokatorki” i nie mam żadnych wątpliwości, że to ten tytuł zdobył moje największe uznanie. Nie mam nic, do czego mogłabym się przyczepić. Książka rozwaliła mnie na łopatki, a piszę o tym w TYM poście.

Teraz nadszedł czas na ostatnią kategorię, którą zdecydowałam się dołączyć w ostatniej chwili. Logiczne jest, że czytając dużo nie zawsze trafia się na udane pozycje.

Jako najgorszą książkę, wybrałam jeden tytuł, ponieważ był on bezkonkurencyjnie beznadziejny. Dlaczego? Do czasu podziwiałam twórczość Bondy, jednak w momencie, gdy czytałam „Lampiony’’ moja bezgraniczna wiara w twórczość tej pisarki legła w gruzach. Wierzcie lub nie, prędko po jej nazwisko na okładce nie sięgnę. A moją, bądź co bądź, niepochlebną opinię możecie przeczytać TUTAJ.

Co myślicie o takim poście? Podoba się Wam taka forma podsumowania? Myślałam, aby otworzyć serię top trzech powieści kwartalnych, po czym w 2020 roku wyłoniłabym zwycięzców.